Al sinds mijn kan herinneren had mijn vader een fotocamera, en maakte hij van alles foto’s, verjaardagen, uitjes naar de kinderboerderij en later paardrijlessen. Allemaal netjes in fotoboeken gestopt. Superleuk vond ik dat altijd, maar helaas mocht ik daar nooit mee fotograferen toen ik klein was, wat ik toen niet begreep. Op mijn 12e kreeg ik mijn eerste analoge compactcamera en ben ik besmet geraakt met het fotografie virus. In 2010 kocht ik mijn eerste spiegelreflex camera (dezelfde als mijn vader, want handig met lenen van lenzen), en in middels ben ik aan mijn derde camera bezig. Doordat ik mij ontwikkel in mijn fotografie leer ik steeds beter wat ik wel belangrijk vindt en wat ik niet belangrijk vindt bij mijn camera.
Als klein meisje was ik gek op paarden en op mijn 9e ben ik begonnen met paardrijden en met diverse stopperiodes tussendoor rijdt ik nog steeds paard, en blijf ik dromen van het hebben van een eigen paard. Ik vindt het fijn om bij paarden te zijn en op verschillende manieren met ze te werken. Alles in harmonie en met respect voor het dier.
Inmiddels fotografeer ik professioneel en heb mij gespecialiseerd in paarden en honden fotografie. Ik doe foto-shoots door heel Nederland om fotoreportages te maken van prachtige paarden en leuke honden. Het is mijn passie om de band tussen mens en dier vast te leggen, precies zoals jullie zijn.
Wanneer ik niet fotografeer, of met fotografie bezig ben, werk ik als ambtenaar bij de provincie Utrecht.
Ik ben trotse sponsor van Marit Deusing met haar PRE Valencia, al sinds het begin van hun reis samen mag ik hun ontwikkeling volgen, waar ik superblij mee ben.
En de fotoboeken met foto’s die mijn vader vroeger van mij maakte? Die kreeg ik bij mijn huwelijk van mijn ouders, en deze staan inmiddels bij mij thuis.
Wist je dat:
Ik gek ben op chocolade, maar de combinatie met fruit niet lekker vindt?
Ik gek ben op lezen en lees bijna alles wat los en vastzit?
Dat ik gek ben op bloemen en bijna altijd een boeket bloemen in huis heb staan?